Świat Magnolii część 2.

Szybko cofające się obrazy w głowie Magnolii w końcu zatrzymały się. Dziewczyna zobaczyła zburzone miasto, to samo, w którym aktualnie znajdowała się na jawie.
Było to miasto, w którym mieszkali ludzie w wieku od 20 do 50 lat. Jakaś nieludzka wojna zostawiła po sobie gruzy, zgliszcza i wiele ofiar. Pośrodku tego makabrycznego obrazu pojawił się jakiś mężczyzna w długim czarnym płaszczu i wygłaszał jakąś przemowę. Ci, którzy przeżyli wychodzili z ukrycia i zgromadzili się wokół mówcy. Zdesperowani mieszkańcy chłonęli z uwagą każde jego słowo. Pochodził on z głębokich Karpat, a jego ojcem był sam Hrabia Dracula, cokolwiek miało to oznaczać. Mieszkańcy bowiem nie mięli bladego pojęcia kim jest ów Dracula.
Mężczyzna zaoferował im życie wieczne w zamian za poddaństwo obarczone ogromnym posłuszeństwem. Ludzie zgodzili się bez wahania. Nie mieli dachu nad głową, stracili rodziny – cóż więc mogli zrobić – tylko poddać się propozycji przybysza.
Zgromadzenie było dość duże, także Magnolia dopiero po jakimś czasie mogła zobaczyć, co się działo. Mówca wgryzał się w szyje społeczności, wypijał ich krew a ich bezwolne ciała padały na ziemię wokół niego. Gdy ostatni mieszkaniec stracił oddech, nieznajomy wypowiedział jakieś magiczne słowa, jego oczy rozbłysły niewyobrażalnym błękitem. Nagle wszyscy ugryzieni przez niego ludzie wstali, ustawiając się w niemalże wojskowym szyku. Wszyscy mięli długie kły a ich rany po ugryzieniach na szyi zniknęły bez śladu. Mężczyzna dopiero teraz postanowił wyjawić resztę prawdy o sobie. Powiedział, że nazywa się Dracula junior i że jest wampirem. Oświadczył również, nie kryjąc przy tym dumy, że wszyscy zgromadzeni też stali się wampirami i że teraz, według zawartej wcześniej umowy, mają być mu posłuszni. Wyjaśnił im na czym polega bycie wampirem i jak korzystać z nowo nabytych mocy.
W ciągu zaledwie kilku dni miasto zostało całkowicie odbudowane. Dracula junior otworzył w nim ośrodek turystyczny z uwagi na zapotrzebowania wszystkich wampirów – świeżą krew. Wszyscy przybrali nazwisko Nosferatu.
Turystyka rozwijała skrzydła. Przybywało coraz więcej odwiedzających, jednak nikt z nich miasta nie opuszczał. Powstały kluby i dyskoteki funkcjonujące od zachodu do wschodu słońca, hotele, jednym słowem wszelkie istotne atrakcje.
Wampirzy klan rozszerzał się i rozbudowywał miasto, niektórzy wyjeżdżali, aby osiedlić się w innych miejscach. Powstały także wielkie spiżarnie z zapasami krwi na czarną godzinę.
Pewnego razu do miasta przyjechała młoda kobieta – dziennikarka – aby zrobić reportaż o szybko rozwijającej się infrastrukturze. Poszła do zamku Draculi juniora i przeprowadziła z nim wywiad, który skończył się upojną nocą. Rankiem była już wampirzycą – Rosan.
Dracula junior postanowił opuścić miasto i wrócić do swojego ojca. Wykonał bowiem swoją misję. Rosan przejęła jego interesy a dodatkowo nosiła w łonie jego córkę.
Mijały tygodnie. W mieście pojawił się przystojny Maksymilian, który przyjechał tu robić interesy. Został zaproszony na uroczystą kolację do zamku Rosan. Oczywiście noc była upojna i wampirzy klan poszerzył się o nowego członka. Maksyilian, teraz już o nazwisku Nosferatu został mężem Rosan. Razem dbali o interesy miasta, które nadal bardzo dobrze prosperowało.
Wkrótce na świat przyszła Magnolia, przepiękne wampirze niemowlę. Dziewczynka rozwijała się nad wyraz szybko.
Nadeszły ciężkie czasy. Miasto zostało zaatakowane. Najeźdźcami byli jacyś ludzie z organizacji religijnych. Zginęło wtedy wiele wampirów a wśród nich także Rosan, chroniąca córeczkę. Magnolia została przez nich porwana, rzucili na nią jakieś zaklęcia i wychowywali z dala od wampirzej wiedzy. Długie lata zajęła im praca nad wampirzym dzieckiem. Dziewczynka nie była w stanie bronić się sama przed czarami kapłanów. Zamknięta przez nich w jakiejś świątyni utraciła swoje magiczne moce i stała się w pewnym sensie człowiekiem. Wampiryzm został w niej bowiem mocno zablokowany. Zatarto jej również pamięć o wampirzej przeszłości. Przez wiele lat żyła w nieświadomości swojego pochodzenia. Któregoś razu znudziło jej się religijne życie i postanowiła poszukać sobie innego miejsca. W ten oto sposób dotarła do miasta swojego urodzenia, do swojego przybranego ojca, Maksymiliana Nosferatu.
Na tym skończyła się wizja dziewczyny. Otworzyła zapłakane oczy. Maksymilian przytulił ją mocno z wyrazem ogromnej miłości. Teraz już wiedziała, kim jest naprawdę. Czuła palącą nienawiść do ludzi, którzy ją porwali. Czuła też miłość do ojczyma, który jej to wszystko przypomniał. Zapragnęła powrotu do wampirzego życia. Chciała również odwiedzić swojego biologicznego ojca i dziadka w głębokich Karpatach. Wszystko to jednak musiało trochę potrwać, gdyż magiczne zaklęcia religijnych najeźdźców nie były takie proste do przełamania.

Post został pochwalony 0 razy

Świetne, naprawdę świetne.
Tylko jedno malutkie zastrzeżonko: może zrobiłabyś Aniu z tego bardziej rozbudowane opowiadanko, bo takie 'suche fakty' (choć bardzo ciekawe) mogą zniechęcić paru czytelników.
Super materiał na książkę Wink

Post został pochwalony 0 razy